کد مطلب:161216 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:235
عنایت ویژه
روزی حسین بن علی علیه السلام حدیث شریفی را از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چنین نقل كرد: «ای مردم اینكه جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده بهترین اعمال بعد از نماز، خوشحال كردن مؤمن است، صحیح است». آن حضرت سپس داستان زیر را بیان داشت:
من با چشم خود، غلامی را دیدم كه نان خود را به سگی می داد. از او علت این كار را پرسیدم، گفت: یابن رسول الله! من در آتش غم و اندوه می سوزم؛ زیرا برده ی یك مرد یهودی هستم و دوست ندارم با او باشم. به این سگ گرسنه نان می دهم، تا او را خوشحال كنم و در عوض انتظار دارم كه از بردگی این مرد نجات یافته و خوشحال شوم. آن حضرت می فرمایند: مبلغ 200 درهم برداشته و به سراغ مالك غلام آمدم و درب خانه اش را زدم و گفتم: «این غلام را به 200 درهم به من بفروش». یهودی گفت: ای حسین! قربان قدمهایت. این غلام را به شما بخشیدم و باغ را نیز به غلام. سالار شهیدان فرمود: «ای برادر! من این 200 درهم را به شما می بخشم». یهودی پولها را از امام گرفت و سپس آنها را نیز به غلام بخشید. زن یهودی در این اثنا جلو آمد و هنگامی كه از رفتار و
گفتار حسین بن علی علیه السلام آگاه شد، گفت: من به بركت قدوم حسین بن علی مسلمان شدم و اینك مهریه ام را به شوهرم می بخشم. یهودی نیز بعد از این گفتار چنین گفت: من نیز مسلمان شده و این خانه را به همسرم می بخشم! [1] .
من با چشم خود، غلامی را دیدم كه نان خود را به سگی می داد. از او علت این كار را پرسیدم، گفت: یابن رسول الله! من در آتش غم و اندوه می سوزم؛ زیرا برده ی یك مرد یهودی هستم و دوست ندارم با او باشم. به این سگ گرسنه نان می دهم، تا او را خوشحال كنم و در عوض انتظار دارم كه از بردگی این مرد نجات یافته و خوشحال شوم. آن حضرت می فرمایند: مبلغ 200 درهم برداشته و به سراغ مالك غلام آمدم و درب خانه اش را زدم و گفتم: «این غلام را به 200 درهم به من بفروش». یهودی گفت: ای حسین! قربان قدمهایت. این غلام را به شما بخشیدم و باغ را نیز به غلام. سالار شهیدان فرمود: «ای برادر! من این 200 درهم را به شما می بخشم». یهودی پولها را از امام گرفت و سپس آنها را نیز به غلام بخشید. زن یهودی در این اثنا جلو آمد و هنگامی كه از رفتار و
گفتار حسین بن علی علیه السلام آگاه شد، گفت: من به بركت قدوم حسین بن علی مسلمان شدم و اینك مهریه ام را به شوهرم می بخشم. یهودی نیز بعد از این گفتار چنین گفت: من نیز مسلمان شده و این خانه را به همسرم می بخشم! [1] .
[1] بحارالأنوار، ج 44، ص 194.